HAIKU bij tekening "Side by side"
We kookten samen
Zo vulden we mekaar aan
In twee dementies
HAIKU bij "Blowing off"
Wijl hij even wacht
De straat struikelt om haar heen
Wolk ik met de wind
HAIKU bij "Mind your head"
Niets is minder waarOchtendgroet
ik wil alle kleuren opnieuw tekenen
en alle woorden opnieuw betekenen
een bed dat vliegt en een tafel die mankt
een kast op zijn kop en een stoel die vertrekt
een auto die verdrinkt en een pen die begrijpt
ik wil de wereld maken oh mijn
met Ostaijense vis en Hermans brood
geef me een huis in gordijnen en een muur die schildert
geef me een trap in stukken en een deur die valt
geef me een straat vol steden en een boom die antwoordt
ik ga de wereld wekken van op mijn zij
en daarna alle dingen bedenken als waren ze van mij
kubussen in het rond en ringen met een kraag
de wereld nu terstond en met mij al te graag
Stoelendans
Stoeit de tafel met de stoel
spelen ze verstoppertje zonder te lachen
Leunt het huis tegen de muur
spelen ze stadje zonder te ontploffen
Waait de boom met het blad
spelen ze boekje zonder te lezen
Ik bezet de stoel met mezelf
en belet haar van me te verdwalen
Mijn bed
En als je me na een lange nacht bij jou,
wakend in het donker,
met de heldere kleuren van de dromen die jij voor me maakt,
kijk hoe ik tuimel en kantel en kan keren in mijn lust
kijk hoe ik vier en droom van eenieder die ik heb gekust
wakker wiegt vooraleer de wekker kraait
leer me dan hoe ik een bed kan zijn voor anderen
leer me hoe ik sprookjes kan wakker maken
leer me praten met de lakens en kussen mijn eigen ziel
leer me opstaan en vertellen wat ik allemaal heb gezien
Mijn zomerjas
En als je dan toelaat dat ik je opvouw
je voorzichtig naar binnen toe plooi zoals
een papieren bootje zodat
je past in de plooien van mijn zomerjas
dan zal ik niet meer om je huilen
je voor eeuwig bij mij laten schuilen
want mijn smart is hevig en groot
en past niet in een huis of boot
zij past niet in vandaag of morgen en
gisteren zit in mijn winterjas verborgen
want niets belet dat ik weer bemin
je meeneem en opnieuw begin
Kamertje zoet
De tafel heeft een fluisternaam
ik ken haar tekens niet
haar naam bestaat uit stof
ik stof niet en ik tafel niet
ik stof de tafel niet
de tafel heeft een fluistersmaak
ik ken haar ingrediënten niet
haar smaak bestaat uit water
ik drink niet en ik tafel niet
ik drink de tafel niet
de tafel wankelt
het stof tovert
het water glinstert
wolken in mijn hoofd
fluisters rond mijn hoofd
druppels op mijn hoofd
Alternatief
De stoel stoot zich tegen de tafel
en zet zich bij
dan zetten zij zich
op het satijnen kussen
op mekaar in mekaar
per vers
oneindig dicht bij de tafel
die kantelt
per ongeluk
Het ultieme kunstwerk
Met mijn woorden of die van jou
maak ik een schilderij of een beeld of een gebouw
ik zet alles op de plaats die het verdient en
wacht op jouw oordeel als was het een vriend
Aan de linkerzijde zet ik een huis met steile trappen
zolang je geen vleugels krijgt let op je stappen
aan de rechterzijde een aantal huizen in het klein
voor onze hond de kat de kippen en het konijn
in het midden zie je drie bomen zonder een bos
dat schept harmonie terwijl ik het vraagstuk oplos
Zo wek ik een wereld met woorden op rijm
maak ik een beeld een gebouw of een schilderij zo fijn
ik zet alles op de plaats die het verdient en
wacht op jouw oordeel als was het een vriend
Foto
Waar wil je dat ik sta
Of heb je liever dat ik uit de weg ga
Zodat je me beter kan zien
Me belichten als ken je m'n ziel
Waar wil je dat ik lach
Of heb je liever dat ik uit de bol ga
Zodat je me beter kan zien
Me belichten als ken je m'n ziel
Ik ga zo vaak als ik maar kan
en keer terug op pellicule
omrand door rode ringen
omkaderd in een band
dan ga ik voor jou zingen
als in mijn repertoire
nooit gebeuren van die dingen
als in mijn repertoire
Maar als ik dan uiteindelijk ga
waar jij wil dat ik sta
Zodat je me beter kan zien
Me belichten als ken je m'n ziel
Dan leg je me voor eeuwig vast
Helemaal in het midden en zonder contrast
Je bent m'n schaduw vergeten
Te koop
zo de stad staat stil
zo het dorp ligt dapper daar
je komt en je gaat en je kijkt
niet naar mij
zo de stad zo het dorp
je woont er niet
van de stad naar het dorp
van het park naar de wei
van de brug naar de beek
zo klaar je melk in mij
de koe op de buiten
de geit in de grachten
de kip in het koren
begrippen die de stad niet staat
dorp duikelt dieper dapper
ik verkoop mijn ruimte niet
Paradigma
Een gedicht met moeilijke woorden
hoort in een dichtbundel
nooit gehoord
voor altijd gedicht
Gemaal
er staat een man in ons portaal
hij heeft een innig en lang verhaal
over het verleden en hoe het toen ging
over andere tijden die hij graag verving
mijn liefste, ik begrijp hem niet
kom je me helpen met mijn verdriet
de man houdt me bezig, hij heeft gelijk
ik breng hem thee en een andere kijk
de liefde staat in ons portaal
zij heeft een innig en lang verhaal
over de toekomst en hoe die bestaat
over andere tijden die zij graag verraadt
mijn liefste, ik begrijp haar niet
kom je me helpen zoals je ziet
de liefde houdt me bezig, ze heeft gelijk
ik breng haar mijn brief en mezelf tegelijk
Tristitia
mag ik je vertellen over de zachte pijn
ze kent geen theater, ze kent geen rijm
ze is langzaam en houdt mijn adem in
mag ik je vertellen hoezeer ik haar bemin
want zij is alles wat ik voelen kan
ze kent geen drama, ze heeft geen plan
ze is betrouwbaar en aanbidt mijn lot
ik wil je nu vertellen over al dat groot genot
zoals ik me aan haar zachtheid warm
ze kent geen twijfel, slaat nooit alarm
ze is bekoorlijk en bewerkt mijn ziel
ik kan je nu verklappen: ze heeft het juiste profiel
Opendeurdag
De scharnieren van jouw deur staan op dicht
op zoek op verzoek
en in je eigen gezicht
sluit je elke opening
voor het dwaze licht
In alle hoeken op alle lijnen
recht en steriel
zet je een kruisje
zo wordt het wat je wil
verschalken je gril
Als je mij een meester maakt
Dan kan ik me verliezen
Oostende by night
de maan overschaduwt mijn dag
ze valt langzaam uit de hemel
mijn ziel is zoek en
de dag raakt van slag
verstoppen de dekens mijn dromen
me vrijwaren voor demonen
(zodat ze lijken op bomen)
ze stellen geen vragen, antwoorden geheid
ze hebben me immers tot bekentenissen verleid
de zon verstopt mijn nacht
ze glijdt langzaam naar een hoek
mijn slaap is zoek en
de nacht staat op wacht
Relatie-f
wat ik jou nu vertellen wil
is van een denken doen en stil
de boom de wortel heel het bos
groeit eenmaal wakker langzaam los
wat ik jou nu vertellen wil
is van een dromen doen en stil
de dorpen daken heel de stad
gaat langzaam lenig languit plat
dat ik jou nu vertellen zal
ons leden delen duisterheid
ons tenen benen bekkenstrijd
ons liefde is juist een refrein
een pleister op de wondenpijn
in alle dingen groot en klein